Literat to inaczej mówiąc pisarz lub poeta, czyli osoba związana bezpośrednio z literaturą i tworzeniem dzieł wchodzących w jej zakres – wierszy, dramatów, powieści i wielu, wielu innych tym właśnie podobnych. Ciekawostką jest, że w naszym kraju zawód pisarza jest oficjalnie zarejestrowanym, przede wszystkim literat jest jednak artystą przedstawicielem jednej z najważniejszych form sztuki. Literatura rozwijała się od początku powstania pisma, poezja jeszcze wcześniej – popularyzowana przy pomocy ustnych przekazów. Kolejne epoki rozwijały style pisarskie, tworzyły nowe trendy oraz ramy, w których pisarze oraz poeci działali, narzucając im mniej, czy też bardziej restrykcyjne formy. Dzisiejsza sztuka znana jest z tego, że nie narzuca żadnych konwencji – podobnie jest także w literaturze. Pisarze oraz poeci odnosić mogą się w swoich dziełach do twórczości wcześniejszych artystów i korzystać ze stylistyki minionych epok, równie dobrze mogą jednak także eksperymentować i poszukiwać całkowicie nowych form.
Pełne imię tego jednego z najwybitniejszych pisarzy oraz poetów niemieckich w okresie romantyzmu brzmi Johann Wolfgang von Goethe. Oprócz tego, że przyczynił się on do rozwoju literatury niemieckiej, niemałe są także jego zasługi dla dzieł ogólnoświatowych. Oprócz tego zajmował się także dramatem, polityką oraz był wolnomularzem. W swojej twórczości związany był przede wszystkim z romantyzmem, w dużej ilości tekstów widać także ślady formy i filozofii klasycyzmu. Goethe był prawdziwym humanistą swojej epoki, nie ograniczał się jedynie do sztuki i literatury, oprócz tego był wziętym uczonym związanym także z naukami ścisłymi. Jego życie zaliczyć można do naprawdę udanych. Kiedy był już dojrzałym mężczyzną osiadł w Weimarze i działał do ostatnich lat życia na dworze książęcym, sprawując ważne funkcje związane z finansami, kulturą oraz oświatą. Ostatnie dwa lata życia spędza we Włoszech gdzie umiera w osamotnieniu – jego żona oraz jedyny syn umierają bowiem o wiele wcześniej. Jeśli chodzi o jego twórczość to pozostawił po sobie kilka obszerniejszych powieści, dużą ilość dramatów, z których najważniejszy to z całą pewnością Faust, a oprócz tego także zbiory poezji i swoją autobiografię. Jak wspomniano jednak wcześniej jego działalność nie kończyła się na literaturze – wydał także kilka ważnych prac przyrodniczych, traktaty związane z optyką i teorią powstania kolorów jak i wykłady związane z metodyką i sposobami rozumienia i pojmowania wiedzy. Jeszcze za jego życia wielu pisarzy i naukowców odnosiło się do jego twórczości, co czynią praktycznie do dzisiaj, krytykując, popierając, czy też opierając się na jego osiągnięciach.
Dostojewski przychodzi na świat w Moskwie w drugiej dekadzie wieku dziewiętnastego, umiera przeżywszy równo sześćdziesiąt lat w Petersburgu. Uważany jest on obecnie za jednego z największych mistrzów prozy psychologicznej oraz jednocześnie jednego z najważniejszych prozaików w skali nie tylko krajowej, ale także ogólnoświatowej. Pierwsza z powieści Dostojewskiego ukazała się dosyć późno, był już wtedy dorosłym mężczyzną, który kończył dwadzieścia pięć lat. Jego pierwsze dzieło Biedni Ludzie spotkało się jednak z bardzo optymistycznym przyjęciem. Kilka kolejnych nie było już takich dobrych, a krytycy nie pozostawiali na nim suchej nitki, był pisarzem co najmniej przeciętnym. Wszystko zmieniło się w momencie jego zesłania na Sybir, które opisuje bardzo dokładnie praktycznie dzień po dniu i wydaje zaraz po powrocie. Jego teksty po powrocie z katorgi są już całkowicie innymi, posiadającymi polot oraz kryjącymi w sobie tą intrygującą tajemnicę.
Juliusz Słowacki jest z całą pewnością jednym z ważniejszych polskich pisarzy oraz znaczącą postacią dla literatury europejskiej w wieku dziewiętnastym. Określany jest on mianem Wieszcza Narodowego, zaraz obok person takich jak Mickiewicz, czy też Krasiński. Oprócz pisarstwa, zajmował się on także epistolografią oraz filozofią – jest twórcą nurtu myślowego zwanego filozofią genezyjską. Jego utworu podejmowały przede wszystkim problemy bardzo istotne dla narodu i powiązane z walką wyzwoleńczą polskiego społeczeństwa, tematyka była więc jak najbardziej zgodna z duchem epoki oraz treściami romantyzmu, dodatkowo poruszały także tematy egzystencjalne o uniwersalnym przesłaniu. Dzieła słowackiego cechuje mistycyzm, bogactwo wyobraźni i kreatywność, duże nagromadzenie przenośni poetyckich i bogaty język. Jego dzieła wywarły bardzo duży i znaczący wpływ na późniejszych poetów, którzy tworzyli w okresie młodej polski oraz pomiędzy wojnami światowymi. Słowacki to postać z pewnością bardzo ciekawa – przez większość swojego życia związany był z własną matką, do dzisiaj zachowały się korespondencje, które ze sobą zamieniali, w których pokazuje jak duży wpływ miała ona na niego w latach młodości. Oprócz tego słowacki posiadał kompleks Mickiewicza, cały czas znajdował się niejako w jego cieniu, bo to właśnie Mickiewicz był w czasach ówczesnych uznawany za głównego polskiego poetę oraz wieszcza narodowego.
Szekspir żył oraz tworzył na przełomie wieku szesnastego oraz siedemnastego – zajmował się poezją, dramatem, a także sam wcielał się w role aktorskie. Obecnie uznaje się go za jednego z najwybitniejszych pisarzy w dziejach literatury wysp brytyjskich oraz za ważnego reformatora teatru i sztuk teatralnych. Jego dorobek to około czterdziestu przedstawień, ponad sto pięćdziesiąt sonetów, a także utworów wielu różnych innych gatunków. Dużą popularnością cieszył się jeszcze za życia, jego sława zaczęła jednak drastycznie rosnąć dopiero po śmierci.
Joseph Conrad, a tak naprawdę Józef Teodor Konrad Korzeniowski urodził się na ziemiach polskich pod zaborem rosyjskim w roku 1856, umiera natomiast w brytyjskim mieście bishopsbourne. Był on pisarzem i publicystą, wszystkie swoje teksty tworzył w języku angielskim, większość życia spędził bowiem właśnie poza terenami rzeczpospolitej. Jego ojciec także był pisarzem, a matka wywodziła się ze szlacheckiego rodu. Sam Joseph Conrad jednak na samym początku nie wydawał się być wybitnie uzdolniony – nie kończy gimnazjum, a kilkanaście lat po narodzinach wyjeżdża do Francji jako prosty marynarz. Po kilku latach osiada w Anglii gdzie samodzielnie zdobywa wiedzę oraz rozpoczyna pierwsze przymiarki z pisarstwem. Jego twórczość bardzo szybko pretenduje do miana wybitnej w skali światowej, szczególnie że łączy w sobie w bardzo ciekawy sposób romantyzm i pozytywizm, a oprócz tego także impresjonizm. Jeśli chodzi natomiast o problematykę jego powieści to określić można ją dwoma słowami, a mianowicie moralna oraz psychologiczna.
Henryk Sienkiewicz to kolejny, wybitny, polski literat tworzący na przełomie wieku dziewiętnastego oraz dwudziestego. Zajmował się przede wszystkim pisaniem powieści, nowel, ale także i publicystyką. Należy on do znamienitego grona ludzi, których twórczość wyróżniona została Nagrodą Nobla – otrzymuje ją w roku 1905 w dziedzinie literatury. Oprócz tego, że jest on do dzisiaj uważany, za jednego z najwybitniejszych polskich pisarzy, to w dodatku cieszył się dużą popularnością także w pozostałej części europy.