Adolf Hitler jest jedną z lepiej znanych wszystkim postaci historycznych, której historia i czyny do dzisiaj budzą grozę wśród rzeszy ludzi. Hitler sprawując w Niemczech totalitarne rządy, obejmując najważniejsze państwowe stanowiska, przekształca ją w Trzecią Rzeszę, której okres panowania miał trwać według jego założeń przez tysiące lat. Z powodu swojej agresywnej polityki zagranicznej doprowadza do rozpoczęcia do największego i najtragiczniejszego w skutkach międzynarodowego konfliktu – drugiej wojny światowej. Z jego ręki, jak się obecnie szacuje zginęło pięćdziesiąt milionów ludzi (w tamtych czasach była to liczba wszystkich mieszkańców Niemiec). Jest on osobiście odpowiedzialny przede wszystkim za eksterminację ogromnej rzeszy narodu żydowskiego, który był umieszczany w obozach masowej zagłady i ginął w piecach krematoryjnych, czy też podczas pracy przymusowej. Jeśli chodzi o jego śmierć, nic nie jest do końca wiadome. Do opinii publicznej podano oficjalną wersję, do dzisiaj utrzymywaną, według której jego zwłoki udało się odnaleźć w Berlinie, nie wiadomo jednak jak było naprawdę.
Hitler urodził się w Austro-Węgierskiej federacji, na terenach dzisiejszej Austrii, a dokładniej mówiąc w Braunau. Był on synem austriackiego urzędnika celnego, na temat jego matki nie wiadomo za dużo. Jeśli chodzi o jego edukację, nie odnosił w niej większych sukcesów, co spowodowało także, że nie przystąpił do matury. Jego pierwszą pasją po zakończeniu edukacji stała się sztuka, przede wszystkim malarstwo. Najbardziej preferował tworzenie górskich oraz miejskich pejzaży przy wykorzystaniu akwareli. W latach 1907 oraz 1908 czynił wysiłki, jak się potem okaże bezskuteczne, aby studiować malarstwo w Wiedniu, utrzymując się ze sprzedaży malowanych przez siebie obrazów. Oprócz tego pracował sezonowo jako pomocnik murarza. Po dwukrotnie niezdanym egzaminie na studia opuszcza Wiedeń, cały czas jednak nie rezygnuje z malarstwa. To między innymi on zaprojektował symbol NDSAP oraz flagę. Mimo formalnych braków wykształcenia zdawał sobie sprawę z tego, że wiedza jest bardzo przydatna w przypadku sprawowania władzy. Powodowało to, że bardzo dużo czytał, jego prywatna biblioteka była naprawdę pokaźna. Bardzo często otrzymywał także książki od swoich współpracowników oraz podwładnych. Czytając książki lubił robić notatki na marginesach, z których później korzystał. Czytane przez niego lektury mogły posiadać naprawdę duży wpływ na późniejszy rozwój patrzenia na politykę, najbardziej jednak przykłada się uwagę, do faktu, że w czasie pobytu w Wiedniu znalazł się w zasięgu wpływów socjaldemokratycznych ideologii.
Jego działalność polityczna rozpoczyna się od roli agitatora. Podczas swoich pierwszych wystąpień starał się przede wszystkim wskazywać na winnych w jego mniemaniu klęski Niemiec w czasie pierwszej wojny światowej oraz rewolucji listopadowej, gdzie jego zdaniem byli to Żydzi, komuniści oraz liberałowie. Na fali frustracji społecznej, która była spowodowana przede wszystkim wojenną klęską zaczął dzięki temu zyskiwać kolejne grupy swoich zwolenników. Od roku 1924 zaczyna wokół siebie skupiać grupy ambitnych oraz jak najbardziej niewzględnych współpracowników, co dało mu możliwość reaktywowania działalności NSDAP. Już w roku 1930 jego partia otrzymała dużą liczbę głosów i stała się drugą, w końcu pierwszą frakcją parlamentarną.
W roku 1933 z powodu bardzo dużego poparcia konserwatywnych sfer i większości przedstawicieli generalicji i przemysłu udaje się Hitlerowi objąć urząd kanclerza, staje więc na czele rządu koalicyjnego. Poparcia specjalnym pełnomocnictwom dla jego gabinetu udzieliły także chadeckie partie. W tym samym roku kiedy spłonął Raichstag Hitler wykorzystuje bierną postawę prezydenta i rozwiązuje parlament, dzięki czemu rozprawia się od razu z komunistami uchwalając ustawę dotyczącą ochrony państwa i narodu, poprzez zawieszenie prawy obywatelskich oraz samą konstytucję republiki. Niespełna miesiąc później przyjęte zostaje całkowicie nowe prawo, co oznacza w praktyce, że Hitlerowi udało się przejąć pełnię władzy, gdyż nowe ustawy dawały prawo rządowi Hitlera do uchwalania ustaw bez wcześniejszej zgody Reichstagu. Ostateczny monopol na sprawowanie polityki przez Hitlera i NSDAP został potwierdzony w lipcu roku 1933 poprzez ustawę o zapobieganiu tworzenia nowych partii, na mocy których zakazana została działalność wszystkich ugrupowań politycznych poza NSDAP. Hitler od tego momentu zaczyna sukcesywnie usuwać swoich dawnych sprzymierzeńców, którzy mogliby okazać się dla niego zagrożeniem, między innymi odziały SA i pozostałych przeciwników politycznych. Coraz bardziej widoczna jest także nacjonalistyczna polityka oraz agresja skierowana przeciwko narodowi żydowskiego. Reżim faszystowski utwierdza się dalej poprzez podpisywanie licznych umów międzynarodowych, między innymi podpisania paktu wymierzonego w komunistyczny Komintern.
Jednym z najgorszych elementów polityki Hitlera były jego dążenia nacjonalistyczne, opierające się o czystość rasy. Jego nienawiść skierowana została przede wszystkim przeciwko Żydom, których uważał za głównych winowajców wcześniejszej klęski Niemiec w czasie pierwszej wojny światowej. W terminologii trzeciej rzeszy holokaust nazwany został ostatecznym rozwiązaniem kwestii żydowskiej. Sam zwrot może brzmi neutralnie, jednak ogrom prześladowań i w końcu eksterminacji pokazuje jego prawdziwe, demoniczne oblicze, jednocześnie prawdziwe oblicze samego Hitlera. Jego ruchy nacjonalistyczne nie kończyły się jedynie na Żydach, dążył także do usunięcia Cyganów, wszystkich innych mniejszości niemieckich z terenów rzeszy oraz ludzi śmiertelnie i nieuleczalnie chorych, czy też posiadających upośledzenie wszelkiego rodzaju uważając ich za podludzi oraz tych, którzy zaśmiecali czystą rasę aryjską.
Początek wojny pisał się naprawdę w czarnych barwach dla przyszłości późniejszego świata. Hitler odnosił zwycięstwa na wszystkich frontach, jego wojska przesuwały się zarówno w stronę zachodnią jak i na wschód europy. Na szczęście w latach 43-44 wieku dwudziestego zmasowane ataki aliantów odebrały trzeciej rzeszy inicjatywę na większości frontów. Po rozpoczętym w roku 1944 lądowaniu w Normandii Hitler nie posiadał możliwości wybrania konkretnego i efektywnego wariantu obrony. Do końca wojny, która coraz bardziej przechylała się na stronę aliantów liczył na to, że jego naukowcom uda się w końcu wynaleźć jak to sam określał cudowną broń, która przyniosła by zdecydowany koniec działaniom wojennym oraz jego widoczne zwycięstwo. Duże nadzieje wiązał z pociskami rakietowymi V1 oraz V2, pojawiły się one jednak zbyt późno, a ich liczba była także bardzo ograniczona.
Jak podają oficjalne źródła, dnia 30 kwietnia roku 1945, Hitler wraz z Ewą Braun miał popełnić samobójstwa – był to dzień coraz silniejszego oblężenia Berlina. Powszechnie przyjmuje się, że uczynił to poprzez strzał z pistoletu w usta, czy też poprzez rozgryzienie fiolki z cyjankiem. W momencie kiedy zginął posiadał pięćdziesiąt sześć lat. Wersja oficjalna jednak pozostawia wiele nieścisłości, między innymi fakt, że Ewa Braun miała opuścić jeszcze przed oblężeniem Berlin specjalnie podstawionym samolotem, a odnalezienie ciała Hitlera było niemożliwe (opinia publiczna otrzymywała inne informacje).